Inspiratie over participatie: succesvol event Jeugd Centraal

Op donderdag 3 oktober jl. vond de tweede editie plaats van het event Jeugd Centraal. Een event over participatie, georganiseerd in opdracht van het Ministerie van VWS door Stichting De zin en onzin van jeugdzorg met de actieve betrokkenheid van jongeren zelf: het projectteam bestond grotendeels uit jongeren en ook onder de deelnemers waren jongeren én ook ouders. De middag stond in het teken van samen doen en al doende leren van elkaar. Missie geslaagd!

Vanaf het middaguur stroomden Campus Werkspoor in Utrecht vol met de zeker 150 deelnemers: naast jongeren en ouders, waren er ook medewerkers en vertegenwoordigers van organisaties uit de jeugdzorg en deelnemers vanuit o.a. gemeenten, de kinderopvang, de ministeries en hogescholen. Bewust stonden er geen functies of organisaties vermeld op de naamkaartjes van de deelnemers. Juist daardoor ontstonden er meteen mooie gesprekken tussen de deelnemers zonder dat een functie de toon bepaalde. Een mooie opmars naar een interactieve en inspirerende middag.

Centrale programma
De middag begon met een lezing door Ingrid Rebel (LOC). Daarin benadrukte zij dat kinderen tegenwoordig onder veel druk staan en dat er al snel wordt gezegd dat er iets mis is met het kind. Ingrid pleitte voor tijd voor een kind, tijd en ruimte om zich ieder op hun eigen tempo te ontwikkelen. Haar oproep: kijk naar het kind als individu, een kind hoeft niet te voldoen aan een algemeen plaatje. Aansluitend vertelde Mariël over haar ervaring in de jeugdzorg. Na haar adoptie kwam zij terecht bij adoptieouders die niet goed voor haar konden zorgen. Nadat ze herplaatst werd bij een pleeggezin, vond zij haar plek. Mariël gaf een boodschap van vertrouwen mee aan iedereen in de zaal.

Workshops
Daarna stonden er diverse workshops op het programma. Bijvoorbeeld de  spiegelsessie ‘Luisteren begint bij jezelf’ waarin deelnemers gespiegeld werden op hun eigen luistergedrag. Luister jij echt? Of vel jij onbewust al snel een oordeel? Draai jij het gespreksonderwerp ongemerkt al snel naar jezelf? Of de workshop Bokscoaching waar inzichtelijk werd wat boksgedrag zegt over je gemoedstoestand en hoe beweging helpt om emoties te herkennen en om te gaan met problemen. En zo waren er nog veel meer workshops die stuk voor stuk tot opzienbarende inzichten en inspiratie leiden. De uitspraak van e; een beweging die de waarden en normen terugbrengt in de jeugdzorg. Waarbij niet n gemeenteambtenaar jeugdhulp spreekt boekdelen: “Hoe bizar is het dat ik nu pas zie dat ik nooit in gesprek ga met jongeren, terwijl ik wel de regels maak …?”.

Indrukwekkende afsluiting
De middag werd afgesloten met een optreden van zangeres Moraya (zie songtekst hieronder), dat de bezoekers zichtbaar raakte. Tijdens het optreden werd de tekst treffend gevisualiseerd door sneltekenaar Sara (zie afbeelding bij dit bericht).

After-movie

Volgend editie
We kijken uit naar de derde editie. Binnenkort maken we bekend wanneer deze zal plaatsvinden. Bedenk nu alvast of je jongeren en/of ouders uit kunt nodigen.

Jeugd Centraal werd mede mogelijk gemaakt door jeugdbescherming Overijssel, Samen Veilig Midden-Nederland, Jeugdzorg Nederland, De Rading, Partners voor Jeugd, Jeugdbescherming Brabant, jeugdbescherming Amsterdam Amstelland, EQfit Kidss en Jeugdbescherming West.

Songtekst Moraya

Iemand die luistert
Er ligt een afstand van mijlen
Ik kan jou niet bereiken, van deze verte voelt het onveilig
Langzaam leer ik zwijgen, mijn behoeften te vermijden
Want dit wachten duurt oneindig

Ik wil niet dat je weg gaat, wil niet dat je blijft
Want ook als jij er bent schreeuwt de leegte in mij
Toch merk ik dat mijn stem in de ruimte verdwijnt
Ik vraag mezelf af…

Is er ergens iemand die luistert, iemand die luistert
Is er ergens iemand die luistert, die luistert, die luistert
Is er ergens iemand die luistert, iemand die luistert
Is er ergens iemand die luistert tot ik niet meer fluister
Niet meer fluister

Geloof me ik heb gesproken, ik heb het zo vaak gezegd
Ook al zijn de woorden mij vaak in de mond gelegd
Ik schreef brieven, reflecteerde, zocht de schuld weer in mezelf
Zou de wereld graag verlaten want er is niks meer wat telt
Mijn eind zonder zichtbaar slachtveld

Ik wil niet dat je weg gaat, wil niet dat je blijft
Want ook als jij er bent schreeuwt de leegte in mij
Toch merk ik dat mijn stem in de ruimte verdwijnt
Ik vraag mezelf af…

Is er ergens iemand die luistert, iemand die luistert
Is er ergens iemand die luistert, die luistert, die luistert
Is er ergens iemand die luistert, iemand die luistert
Is er iemand die luistert tot ik niet meer fluister
Niet meer fluister